کد مطلب:5680 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
قاطع در اجرای عدالت
پیامبر در اجرای عدالت و احكام اسلام، هرگز مماشات و سهل انگاری نفرمود.
امام علی علیه السلام طی مأموریتی از ناحیه پیامبرصلی الله علیه وآله جهت دعوت مردم یمن به اسلام، به آن سرزمین سفر نمود و هنگام مراجعت، از مردم نجران، پارچه های حریر را به عنوان جزیه و مالیات كه طبق پیمان روز مباهله مشخص شده بود، گرفت و سوی مدینه حركت نمود، در بین راه از حركت پیامبرصلی الله علیه وآله برای شركت در مراسم حج، اطلاع یافت و بدین جهت فرماندهی سربازان را به یكی از افسران سپرد و خود به سرعت حركت كرد تا نزدیكی مكه به خدمت پیامبرصلی الله علیه وآله رسید.
پس از گفتگو با آن حضرت، مأموریت یافت به سوی نیروهای خود بازگردد و آن ها را به مكه بیاورد.
وقتی امام علی علیه السلام به میان سربازان خویش بازگشت، ملاحظه فرمود كه پارچه های حریر را میان خویش تقسیم كرده و به عنوان لباس احرام، مورد استفاده قرار داده اند.
علی علیه السلام از این تصمیم جانشین خویش سخت ناراحت شد و او را مورد بازخواست قرار داد. او در پاسخ گفت كه با اصرار سربازان مواجه شدم و این پارچه ها را به عنوان امانت به آنان سپردم تا پس از مراسم حج از آنان پس بگیرم.
علی علیه السلام فرمود: تو چنین اختیاری نداشتی.
آنگاه دستور داد كه تمام پارچه ها را پس گرفته و بسته بندی نمایند، از این فرمان قاطع و سخت علی علیه السلام، گروهی كه از عدالت، رنج می بردند، به پیامبرصلی الله علیه وآله شكایت جُستند و از رفتار علی علیه السلام ابراز ناراحتی نمودند :
پیامبرصلی الله علیه وآله این پیام را به شاكیان رساند:
«ارفعوا ألسنتكم عن علّیٍ فاّنه خشنٌ فی ذات اللّه عزّوجل، غیر مُداهنٍ فی دینه»؛ زبان از بدگویی علی علیه السلام بردارید كه او در اجرای دستور خدا، بی پروا و سخت گیر است و اهل سازش و مداهنه در دین خدا نیست.
می بینیم كه رفتار و سیره پیشوایان معصوم علیه السلام در دین خدا و اجرای احكام الهی، هرگز سازگاری و سازش با احدی را برنمی تابد و دین خدا را با هیچ چیز مصالحه نمی كنند كسانی كه در مكتب علی علیه السلام تربیت شدند نیز چنین بودند.
امام علی علیه السلام طی مأموریتی از ناحیه پیامبرصلی الله علیه وآله جهت دعوت مردم یمن به اسلام، به آن سرزمین سفر نمود و هنگام مراجعت، از مردم نجران، پارچه های حریر را به عنوان جزیه و مالیات كه طبق پیمان روز مباهله مشخص شده بود، گرفت و سوی مدینه حركت نمود، در بین راه از حركت پیامبرصلی الله علیه وآله برای شركت در مراسم حج، اطلاع یافت و بدین جهت فرماندهی سربازان را به یكی از افسران سپرد و خود به سرعت حركت كرد تا نزدیكی مكه به خدمت پیامبرصلی الله علیه وآله رسید.
پس از گفتگو با آن حضرت، مأموریت یافت به سوی نیروهای خود بازگردد و آن ها را به مكه بیاورد.
وقتی امام علی علیه السلام به میان سربازان خویش بازگشت، ملاحظه فرمود كه پارچه های حریر را میان خویش تقسیم كرده و به عنوان لباس احرام، مورد استفاده قرار داده اند.
علی علیه السلام از این تصمیم جانشین خویش سخت ناراحت شد و او را مورد بازخواست قرار داد. او در پاسخ گفت كه با اصرار سربازان مواجه شدم و این پارچه ها را به عنوان امانت به آنان سپردم تا پس از مراسم حج از آنان پس بگیرم.
علی علیه السلام فرمود: تو چنین اختیاری نداشتی.
آنگاه دستور داد كه تمام پارچه ها را پس گرفته و بسته بندی نمایند، از این فرمان قاطع و سخت علی علیه السلام، گروهی كه از عدالت، رنج می بردند، به پیامبرصلی الله علیه وآله شكایت جُستند و از رفتار علی علیه السلام ابراز ناراحتی نمودند :
پیامبرصلی الله علیه وآله این پیام را به شاكیان رساند:
«ارفعوا ألسنتكم عن علّیٍ فاّنه خشنٌ فی ذات اللّه عزّوجل، غیر مُداهنٍ فی دینه»؛ زبان از بدگویی علی علیه السلام بردارید كه او در اجرای دستور خدا، بی پروا و سخت گیر است و اهل سازش و مداهنه در دین خدا نیست.
می بینیم كه رفتار و سیره پیشوایان معصوم علیه السلام در دین خدا و اجرای احكام الهی، هرگز سازگاری و سازش با احدی را برنمی تابد و دین خدا را با هیچ چیز مصالحه نمی كنند كسانی كه در مكتب علی علیه السلام تربیت شدند نیز چنین بودند.